Archives

How the Spiritual Works of Mercy are a Way to Bring Hope in the World

Read this article in Maltese

“In a world which, unfortunately, has been damaged by the virus of indifference, the works of mercy are the best antidote.”

Pope Francis

The Church also recognises other ways through which we can be merciful towards our neighbour. These are known as the spiritual works of mercy.

During the general audience captioned above, Pope Francis said that these spiritual works of mercy pertain to human needs which particularly touch the person’s soul, and which are often the cause of the greatest suffering. Tending to such needs, therefore, is like shining a blazing torch of hope that brings light to those suffering in darkness.

The seven spiritual works of mercy are:

 

Counselling the Doubtful

It is not uncommon for our friends or even close family to go through periods of doubt or even crisis in relation to their faith. They might encounter certain challenges to their beliefs which make them seriously question religion, perhaps becoming suspicious of its claims or even abandoning it altogether. One may experience troubles relating to work, finances, relationships or health and they might start to doubt whether God is truly there amidst their very real suffering. Whatever the reason or circumstance, it is a very real possibility to find ourselves in a position where such persons share their doubts with us. This calls for listening, compassion, empathy and walking with these persons. In order for this accompaniment to be authentic, this also calls for counsel – when and where prudent.

As Christians, we know that there is no better answer to life than God’s love for us. There is no greater good for human beings than their true flourishing in God. Therefore, by way of word and example, depending on our closeness to the doubtful person, any advice we give them should aim at lovingly orienting them to Jesus, our one true hope. Depending on the circumstances, one may respectfully suggest ways for the doubtful person to deepen and strengthen their faith, such as guiding them to an experienced spiritual director, inviting them to join a Catholic community or group offering good formation, or providing helpful Catholic resources.

Instructing the Ignorant

Sometimes, doubts and difficulties in a person’s walk of life are traceable to misconceptions, misunderstandings or outright lack of knowledge of the truth. We live in a world where many different noises are constantly clamouring for our attention, all of them claiming to hold the keys to our happiness, the solutions to our problems. However, there is only one eternal source of truth that is truly healing and truly life-giving. A person with a humble heart will seek after God’s truths. The Church is the bearer of these truths, and she passes them down to us in her teachings.

Unfortunately, her voice is often silenced by the competing loud noises of the world. If we ourselves have received the grace of a good Catholic instruction, then it would be a great act of mercy to share these teachings with those who still thirst for them. This can and should only be done in a spirit of great humility, whilst realising that certain truths are too beautiful to be kept unshared. It is a bold declaration of hope to announce that love conquers hate, that beauty triumphs over ugliness, that harmony prevails over disorder, and this is what we do when we share Christian truth with a world that does not know it.

Admonishing the Sinner

Jesus referred to himself as the Truth, the Way and the Life. His Church labours to share his saving truth with the world. However, evil tries to obscure the truth and to advance what is false instead. It is often the case, for example, that immoral and destructive behaviours or attitudes which lead us away from God (and therefore, away from life), are exalted as good and liberating, whilst holy things that lead us towards God, are portrayed as oppressive or outdated. This can mislead people into adopting sinful habits or lifestyles that keep them away from their authentic human flourishing. Sin enslaves with its lies. God frees with His truth. It is a liberating work of mercy to help those who have been taken captive by sin to return to freedom. If we truly love someone, we cannot approve of their sin. True love seeks the true good of the other person, even if it might mean having an uncomfortable conversation. Whilst we must always distinguish the sinner from the sin itself, it is sometimes healthy to respectfully caution and correct the person we love, especially if they persist in committing what Christ and His Church teach is evil. Jesus said that

“the truth will make you free” (Jn 8:32),

and proposing freedom from the slavery of sin can serve as a shining beacon of hope to those who are still in chains.

Comforting the Sorrowful

When people experience particularly difficult times, it is sometimes hard to find the right words to say to them. Think of serious illness, pain or loss. Nevertheless, we can comfort such persons in other ways. Our presence, our readiness to lend a hand or even simply being there and listening. Offering a shoulder to cry on, and letting them know that you are always a phone call away. Sending a message or writing a card to someone who is sorrowful or lonely can make a world of a difference. When the situation permits, words of consolation and encouragement can help a person look beyond the immediate darkness and hope for a better future. God does not want his children to despair but to be people of hope. Notwithstanding how dire a particular situation can be, He can work through us to bring this hope to those who need it most. After all, our hope in Him extends beyond our earthly limitations into the eternal.

Forgiving Injuries

Every time we pray the Our Father, we ask God to forgive our sins. This forgiveness is based on a condition:

“as we forgive those who trespass against us”. Jesus declares that if our neighbour wrongs us seven times in one day and says he is sorry seven times, then we should forgive him (Lk 17:3-4).

This means that if a person who committed an injustice against us repents, we cannot withhold our forgiveness. If the person is truly sorry, we must always be ready to forgive, and not bitterly hold on to resentment or hatred. No matter how badly or unfairly treated I may feel, I should always remember that Jesus Christ lovingly carried all my own personal sins on the cross. If He, the perfectly innocent Son of God chose to bear the burden of my sins and forgive me (perhaps even repeatedly), how can I, a sinner, fail to forgive another sinner like me? Human forgiveness reflects the sure hope we all have that God’s forgiveness is always ready to be freely extended to us, as long as we genuinely repent of our sins.

Bearing Wrongs Patiently

At times, we may be called not only to forgive a wrong, but also to patiently suffer wrongs for a duration of time. Perhaps this can be because someone in our lives has not repented of the wrong they are causing us. Perhaps they have not yet realised or understood that what they are doing is an injustice. They might still be going through a process of maturation and, in the meantime, they hurt us with careless words or actions. Whatever the case may be, we are called to avoid being bitter about wrongs done to us and to carry them as crosses in our daily lives, just like Jesus carried his cross to Calvary. This does not mean that we should not attempt to remedy injustices or even escape them where possible (especially if they are of a serious nature).

However, there are many instances where it is truly impossible to avoid the effects of injustices committed by others in our regard. In such cases we can either choose to live in constant anger and resentment, or else offer up our pain to the Lord, uniting our own suffering with Christ’s sacrifice on the cross. This will ultimately free us and allow us to experience an inner peace that only God can grant, notwithstanding the situation imposed upon us. Patience is a fruit of the Holy Spirit, so let us pray for His help. When we bear wrongs patiently, we offer the world a sign of hope: a sign that there is a reality that is far greater than anything we can gain, lose or suffer in this world.

Praying for the Living and the Dead

Prayer is a very powerful means of opening our hearts to others. When we pray for others, we are interceding for them before God, and asking Him to bestow His graces on them. God is moved by our love for others when we bring it before Him in prayer. Just as Our Lady and the Saints intercede for us in Heaven, we can also do this for others in a variety of ways, including through personal spontaneous prayer or by offering intentions in more structured prayers. One of the most powerful ways to do this is by requesting mass intentions. During the mass, the highest and most worthy offering is made to the Father – the willing sacrifice of His own Son. When we unite our intercessory prayers together with this holiest sacrifice, the spiritual graces that shower down from Heaven, are immense.

The dead who are in purgatory can also benefit from such intercessory prayers. Let us frequently remember those suffering souls and intercede for them when we can. It is also something beautiful to intercede for those souls, whose names are unknown to us, but who have nobody on earth who still remembers them. Such souls may very well eagerly intercede for us once they make it to Heaven. Knowing that both the living and the dead are united in praying for each other as one unbroken family is a special sign of Christian hope to a hopeless world. A hope that is more powerful than death itself.

Benjamin Emanuel Camilleri

Ankrati fit-Tama

Ankrati fit-Tama

Aħna u ngħixu din is-sena tal-ġublew tat-tama, bħala kummissjoni pastorali adolexxenti u żgħażagħ Mosta, ippreparajna dan il-ktejjeb sabiex jgżinkom fil-ħidma tagħkom fil-gruppi/movimenti differenti. L-iskop huwa li joffri riżorsa biex bħala adolexxenti u żgħażagħ ngħixu dan il-ġublew b’ħarsa mimlioja Tama fil-Mulej. F’dan il-ktejjeb ser issib pjan ta’ laqgħa li tista’ ssir fil-gruppi, biex nifhmu x’inhu ġublew, x’inhu pellegrinaġġ. Ukoll qed nipproponu pellegrinaġġ li jista jsir bħala gruppi mill-pjazza tal-Mosta sal-kappella tal-Madonna tal-Isperanza (issibu 2 rotot fl-appendiċi). Ukoll issibu riflessjonijiet marbuta mall-leġġenda tal-isperanza. Min jixtieq jagħmel dan il-pellegrinaġġ kemm ikellimna biex ngħaddulu r-riżorsi meħtieġa. F’dan il-ktejjeb ser issib ukoll adorazzjoni li tista’ ssir bħala grupp kif ukoll informazzjoni fuq l-ispazi ta’ talb. Nittamaw li dan il-ktieb ikun t’għajnuna għalikom f’din is-sena ta’ grazzja. 

Fate Chiasso

Fate Chiasso - feature image for the MCYN Advent Resource 2024

Designed for anyone aged 14 and up, this resource is your guide to exploring the Advent themes of hope, peace, joy, and love through the lens of social action. While inspired by Advent, it’s perfect for any time of year—because there’s no wrong moment to spark change!

Dive into this resource solo or, better yet, as a group for that powerful sense of community. It’s all about equipping you to observe the world around you, find your voice, and take meaningful action.

Each section combines reflection with action:

  • Hope: Observing and understanding the needs around us.
  • Peace: Finding your voice to speak up for justice.
  • Joy: Finding your voice to speak up for justice.
  • Love: Reflect on what you`ve accomplished.

As Pope Francis encourages:

“If you have nothing to say, at least make some noise!”

Let’s rise to the challenge, using this resource to inspire hope and action while preparing our hearts for something greater. Together, we can make Advent—and every season—a time of real transformation.



Hope Board

Check out these suggested tools which you can use to create a virtual Hope Board. Give access to all the group and let the uploading begin!


Meet four people who, just like you, are out there making a difference in their community.

Simili

Meta nħarsu lejn il-Vanġelu ta’ San Mark, fl-għarfien hu l-iqsar wieħed fost l-erbgħa, jistonaw il-prominenza u d-dettall li jinagħtaw għat-tradiment ta’ Pietru fil-passjoni ta’ Kristu. Huma tant drammatiċi, li ma nistgħux ma niqfux inħalluhom ikellmuna. Ċertament tinħass il-biża’ mill-fatt li n-narazzjoni tieħu postha mad-daħla tal-Palazz. Ma jixtiqx ikun barra, imma mhuwiex ġewwa kompletament. L-arma tas-sejf fil-Ġetsemani fallietu u issa bħal donnu m’għandux iktar għodod għajr li jsegwi mill-bogħod. “M’iniex nifhem x’int tgħid,” irrisponda mal-ewwel akkuża, “…u s-serduk idden” (14:67). Tant hu preokkupat bis-sigurtà tiegħu nnifsu li lanqas jagħti kas tas-serduq. Jipprova jagħmel passejn oħra bit-tama li ma jagħrfuhx, iżda jinkixef għal darba darbtejn. L-infedeltà laħqet quċċata li żgur qatt ma mmaġina li se jilħaq minn meta beda jsegwi ‘l-Imgħallem. Bdiet minn sempliċiment kumment li ma kienx qed jifhem, u dawn progressaw għal gidba waħda wara oħra. Ċaħda. Dan hu dak li għadu jagħmel id-dnub f’ħajjitna: jibda mix-xejn, anke f’mument ta’ fraġilità, u jiprogressa bil-mod, gidba wara l-oħra.

 

Is-serduk reġa’ idden u Pietru ftakar fil-kliem li tant kien iddisturbah waqt l-ikla. Iċċaqlaq minn fejn kien, u f’dak il-mument, Ġesù, kif ħareġ minn quddiem Kajfa, “dar u ħares lejn Pietru” (Lq 22:61). X’imħabba din! Ġesù ma waqafx biss ma twissija fl-ikla bit-tama li jipprevjeni, imma wara l-waqa’, reġa’ intervjena billi jdur u jħares lejh. Sa qabel dik il-ħarsa, Pietru għaraf li wasal biex ċaħad; ma’ dik il-ħarsa, għaraf lil min ċaħad. Din ukoll riflessjoni importanti għalina llum: aħna naħarbu d-dnub mhux sempliċiment biex inżommu xi tip ta’ clean-sheet magħna nfusna; fuq kollox, nagħmlu ħilitna biex naħarbuh għax warajh hemm persuna tant għażiża għalina. Kif jgħid Salm 51: “dak li hu ħażin f’għajnejk għamilt.” Mhux dak li hemm f’għajnejna jew f’għajnejn dawk ta’ madwarna, imma f’għajnejn Alla nnifsu: dawk l-istess għajnejn li jqajmu lil Pietru min-nuqqas ta’ kongruenza mal-kuxjenza tiegħu li s-serduq waħdu ma rnexxilux iqajjem.

 

Meta nixtarru dan kollu, ma nistgħux ma niftakrux ukoll f’Ġuda li n-narrattiva tiegħu hi tant simili għal ta’ Pietru. Bħal Pietru, Ġuda wkoll ġie mwissi fl-aħħar ikla. Bħalu wkoll żbalja. Jekk Ġesù “dar u ħares lejn Pietru,” ma’ Ġuda għamel ħafna iktar: ħallieh ibusu. Iżda, kif nafu, il-kumplament tal-vjaġġ kien differenti għaż-żewġ persunaġġi. Ġuda, bħal Pietru, għaraf ħtijietu (Mt 27:4). Allura x’wassal għad-differenza bejniethom? Pietru wera fiduċja fil-ħniena t’Alla u ħalla lilu nnifsu jiġi maħbub mill-ġdid. Il-Bibbja mimlija b’immaġnijiet simili li l-ħtija teħodhom f’destinazzjonijiet opposti. Kajin u David it-tnejn qatlu. Wieħed imċanfar u l-ieħor eżaltat. Kajin jiddispra fit-twemmin li dnubu ikbar mill-maħfra li qatt seta’ jirċievi (Ġenesi 4:13), u David jafda fil-ħniena t’Alla (Salm 51). Fuq il-Kalvarju għandna l-istess: żewġ ħallelin, bl-istess sentenza. Wieħed jinsulta, u l-ieħor jitlob ħniena. Narrattivi simili imma bi tmiem tant differenti. Għaldaqstant, it-tagħlima ewlenija f’dan kollu x’inhi? M’hemm l-ebda dnub jew ħtija akbar mill-ħniena t’Alla u minn xewqtu li jħobb.

 

Ġew kwotati diversi kotba mill-Bibbja, imma sar enfasi fuq il-Vanġelu ta’ San Mark, li tant jesponi l-ħtijiet ta’ Pietru. Tajjeb inkunu nafu li Mark kiteb il-Vanġelu kif kien deskritt minn Pietru nnifsu, bħallikieku s-segretarju tiegħu. U din tagħtina dimensjoni ġdida għal dak kollu li għadna kif irriflettejna: Pietru jistqarr ħtijietu pubblikament man-nies ta’ żmienu u ma’ dawk ta’ ġenerazzjonijiet oħra. Jagħraf li l-ferħ mill-maħfra t’Alla kien ħafna ikbar milli kieku baqa’ kkunsmat minn dak li xi darba għamel. Jagħraf li l-identità tiegħu tistrieħ mhux fuq dak li jagħmel, imma fuq dak li għalih jagħmel kollox. Fl-istqarrijiet tiegħu hemm xewqa li meta jien u int, xi darba naqgħu bħalu, bħalu wkoll nafdaw fil-ħarsa ta’ mħabba ta’ Kristu.

 

Ispirat minn The Gaze of Mercy, Raniero Cantalamessa, 2015.

Ħarbex

Jekk qatt pruvajt tħarbex żewġ kordi, xi melodija, jew lirika bil-Malti, dan il-proġett għalik!

Ħarbex huwa proġett ta’ 3 workshops li l-Malta Catholic Youth Network qed torganizza b’kollaborazzjoni mal-Pastoral Formation Institute għal:

  • żgħażagħ bejn 18-35 sena;
  • individwi li huma involuti f’pastorali maż-żgħażagħ.

L-għan tal-proġett hu li jservi ta’ gwida u ispirazzjoni sabiex tħaddem il-ħiliet mużikali li diġà hemm fik biex jinkitbu għanjiet ġodda għat-talba tal-quddies. Se jkollna magħna għadd ta’ saċerdoti u lajċi li se jaqsmu magħna riżorsi u testimonjanzi li se jħeġġuna nifhmu l-attitudni tagħna fid-diversi mumenti li ngħixu f’din it-talba. Flimkien se jkollna mumenti li fihom se nkunu qed nerfgħu qlubna ‘l fuq, kif aħna mistiedna nagħmlu f’kull quddies.

Ħinijiet ta’ inkontri ma’ xulxin mhumiex se jkunu neqsin, u xejn inqas ħinijiet allokati biex nibdew inħarbxu xi ħaġa wkoll, kemm b’mod individwali, kif ukoll ma’ ħaddieħor. Għandna xewqa kbira li, flimkien magħkom, nixegħlu mqar fjamma t’interess u ta’ bidu. Niltaqgħu!

Dati : Is-Sibt 27 t’April | Is-Sibt 25 ta’ Mejju | Is-Sibt 22 ta’ Ġunju
Ħin: 08:30 – 15:30
Post: Sala San Ġwanni Pawlu II, Attard

 

Identità

Din hija t-tielet parti mis-serje Tug of War, riżorsa maħsuba għaż-żgħażagħ minn Malta Catholic Youth Network bil-kontribut ta’ Dr Joseph Ciappara.

 

Abraham kellu bidla fl-identità tiegħu, saħansitra fl-isem. X’wassal għal dan?

Il-vjaġġ hu proċess li jkompli tul il-ħajja kollha. L-istadju psiko-soċjali fuq iż-żogħżija ta’ Erik Erikson (psikoanalista) bħal donnu jidħol kexxun fil-kliem tal-poeta nazzjonali, Dun Karm, meta ddeskriva ’l-baħar bħala ż-żagħżugħ ta’ dejjem. Fuq l-istess analoġija, il-bniedem hu żagħżugħ ta’ dejjem għaliex dakinhar li l-bniedem jieqaf ifittex u jiskopri l-identità tiegħu, imut. Kemm hu sabiħ li niltaqgħu m’anzjani li għadhom ifittxu mimlijin enerġija minkejja li forsi għandhom problem ta’ mobbiltà jew kwalunkwe limitazzjonijiet oħra. Kif ngħidu, dawn jibqgħu bi spirtu żagħżugħ. Importanti li l-bniedem jibqa’ dejjem ifittex.

Fl-ewwel taħdita ssemmew l-40 sena u kif dawn jissimbolizzaw stadju ta’ ħajja. L-istadji t’Erikson nistgħu nissimbolizzawhom bħala ‘40 sena’. Mhux għax fiżikament huma 40 sena, imma għax jirrappreżentaw stadju sħiħ ta’ ħajja. Iż-żgħożija tippreżentalna l-għażliet disponibbli kollha quddiemna (għażliet ta’ suġġetti, karrieri, eċċetra); iż-żgħożija għandha l-perċezzjoni li l-anzjanità u l-mewt għadhom ’il bogħod; u għaldaqstant, fiha hemm l-enerġija għall-għajxien tal-għażliet li nagħmlu.

Fażi oħra hija l-mezz’età (middle age). Bil-Malti ngħidu li mal-kwaranta jibda jittanta, imma bl-Ingliż ngħidu li “life begins at 40.” Tul dan iż-żmien, il-bniedem iħares lura lejn id-deċiżjonijiet li jkunu ttieħdu u jara l-identità tiegħu kif tista’ tittrasforma. U s-sejħa t’Abraham kienet hawn. Fil-mument li fih Alla jibda jwettaq ir-rieda tiegħu f’Abram, bil-kollaborazzjoni tiegħu, l-isem jinbidel għal Abraham. L-isem ma nbidilx mas-sejħa, imma fil-proċess.

X’inhi l-bidla fl-isem? Fl-Iskrittura, l-isem mhuwiex biss it-tikketta li jagħtu l-ġenituri dakinhar tat-twelid. Fuq kollox huwa identità ta’ persuna. L-isem Abram bl-Ebrajk ifisser missier (Ab) il-kburija (ram mill-verb rum), li mill-ġdid jagħtina ħjiel għalfejn inizjalment baqa’ kkakkmat mal-ġid li kellu. Bil-mod il-mod, l-identità nbidlet meta fil-proċess Alla beda jsejjaħlu Abraham. Issa l-isem ġie jfisser missier (Ab) il-ġuf jew il-ħniena (raham imnissla minn rehem). Fl-Ebrajk in-nom għal ġuf u ħniena huwa l-istess, għaliex fil-ġuf hemm l-ikbar ħniena tal-omm li tagħti spazju minn ġisimha għat-tarbija biex tikber. Abraham sar missier il-ġuf attwalment, għaliex minnu twieldet kotra kbira ta’ ġnus. Daqstant ieħor, kien missier il-ħniena: wera ħnientu ma’ Lot diversi drabi meta nqabad f’diversi problemi u meta Abraham tah iċ-ċans biex jagħżel biċċa art għalih u Lot eventwalment għażel l-aħjar sehem. Hawnhekk, allura, għandna identità li tittrasforma ruħha tul il-ħajja. Hawnhekk tajjeb nieqfu nistaqsu lilna nfusna fejn ninsabu fil-preżent u x’forma għandha l-identità personali tagħna f’dan l-istadju tal-ħajja. Kif qegħdin nikbru mill-istadju preċedenti tal-ħajja?

 

Alla jerġa’ jibdielu?

Min jaf kemm-il darba staqsejnieha lilna nfusna din il-mistoqsija. Meta nkunu fil-mixja tal-ħajja u f’daqqa waħda jitfaċċa ħajt quddiemna. F’dawn il-mumenti ġustament nistaqsu dwar jekk Alla reġax bdielu. Iżakk twieled f’età meta Abraham u Sara kienu anzjani: huwa mod kif l-awtur sagru ried jurina l-impossibbiltà tal-konċepiment bejniethom, mhux għax neċessarjament kellhom dik l-età. U meta fl-aħħar wasal Iżakk, issa kif Alla qed jitlob lil Abraham jissagrifika lil ibnu? Jerġa’ jibdielu?

Aħna ħafna drabi din ħadnieha b’sens litterali b’tali mod li niddiskrivu dan l-episodju bħala eżami ta’ fidi, li fl-aħħar mill-aħħar kien eżami ta’ fidi. Iżda possibbilment hija ħafna iktar minn hekk. Din il-ġrajja hija d-don minn Alla għal Abraham biex jiskopri l-identità ta’ missieru fih innifsu. Ejjew nilbsu ftit il-qorq t’Abraham u ta’ Sara bħala ġenituri u nimmaġinaw li twieled dan it-tifel wara snin twal ta’ stennija. Skont it-test, tmenin sena sħaħ ta’ stennija. Min jaf x’aspettattivi kien hemm fuq dan l-iben! Min jaf kemm proġezzjonijiet ta’ pjanijiet li setgħu joħonquh! Għalhekk, apparti l-aspett t’eżami ta’ fidi, f’dal-episodju Alla qed jagħmel xi ħaġa iżjed sabiħa u profonda għaliex fih qed jippreżenta l-veru don tal-paternità lil Abraham. Fi ftit kliem, Alla kien qed jistieden lil Abraham jissagrifika l-ideat u l-proġetti li kellu għal ibnu sabiex hu jgħix t’Iżakk, u mhux t’Abraham ieħor. Dan hu d-don veru tal-ħajja paterna u materna: li aħna nagħrfu l-limiti sa fejn nistgħu naslu u nieqfu m’uliedna. Għaldaqstant, nagħrfu li Alla mhux talli ma jerġax jibdielu, imma fuq kollox qed jagħmel ġustizzja ma’ ħajjet Iżakk u jagħti don lil Abraham li jiskopri iktar l-irwol ta’ missier. Forsi nistaqsu għalfejn Alla tkellem b’mod daqstant enigmatiku. Alla hekk jitkellem magħna. Mhux għax iħobb ikun diffiċli, iżda għaliex jixtieq li l-vjaġġ tagħna magħna nfusna nagħmluh fil-milja tiegħu. Min jaf kemm-il darba fl-Iskrittura l-bniedem jistaqsi mistoqsija u Alla jwieġbu lura b’mistoqsija! Din narawha anke fid-dinja professjonali, partikularment fil-psikoterapija jew fid-direzzjoni spiritwali. Ħafna drabi nidħlu għal sessjoni mimlijin mistoqsijiet u nippretendu li noħorġu b’iktar tweġibiet. Madankollu, f’ħafna drabi, jiġrilna li noħorġu b’iktar mistoqsijiet. Dawn il-mistoqsijiet huma importanti għaliex jisfidawna biex nistaqsu lilna nfusna u mhux nistennew tweġiba fuq platt tal-fidda jew il-bajtra taqa’ f’ħalqna. Il-mixja interna lili tgħinni nikber bis-serjetà. Għalhekk m’Alla nsibu iktar mistoqsijiet. Biss, hu se jkun hemm jgħinna nwiġbuhom meta nikkoperaw fil-vjaġġ miegħu.

 

X’inhi l-identità li niskopru f’Alla?

Fl-aħħar mill-aħħar, f’dil-ġrajja niskopru li l-veru Abraham huwa Alla nnifsu: il-veru missier tal-ħniena. L-għajn ta’ kull faraġ, anke jekk l-esperjenzi tal-ħajja mhux dejjem iħalluna naraw dan. Kultant dawn jimbuttawna biex naħsbu li Alla biddel fehmtu. Interessanti li meta Abraham jiddeċiedi li joffri lil ibnu b’sagrifiċċju — u allura kien lest li jkisser il-pjanijiet personali tiegħu biex jagħti spazju għall-pjanijiet t’Alla — Alla jipprovdi alternattiva biex jingħata s-sagrifiċċju. Abraham, min-naħa tiegħu, isemmi l-post Jaħweh-jire, jiġifieri li Alla jara. Alla li juri nnifsu u jipprovdi. Min jaf kemm aħna wkoll inkunu f’sitwazzjonijiet ta’ tbatija u mmissu l-qiegħ! Alla jsibna hemm. Fejn inkunu. Fil-mumenti tad-dlam, fiċ-ċirkustanzi ma narawhx lil Alla. Iżda meta nħarsu lura nilmħu kemm Alla huwa verament providenti u li qed jara. U naraw aħna wkoll li Alla kien hemm jimxi magħna pass pass.

 

Abraham għal Alla kien jibni artali permanenti, iżda għalih personali kien jibni biss tined. X’tgħidilna din l-immaġni?

Diġà għamilna referenza għall-għasafar tal-passa li huma kontinwament fi vjaġġ. Fil-fatt li Abraham bena tined, nagħrfu li, bħall-għasafar, aħna l-bnedmin nomadi f’din id-dinja u s-sema hija l-vera pajjiż tagħna. Il-kritika Marxista għal dan targumenta li l-fidi tagħna tippreżentalna kejk fis-sema u allura f’din id-dinja naċċettaw kollox, ikun kif ikun. Imma l-fidi tagħna mhijiex hekk, anzi aħna rridu nkunu kooperaturi t’Alla minn din il-ħajja stess. Tant hu hekk li Abraham bena artali permanenti (bi fdalijiet arkeoloġiċi t’artali ta’ dik l-epoka li għadhom jinsabu fid-deżert tan-Negev eluf ta’ snin wara) lil Alla li huwa nnifsu huwa permanenza. U dan l-istess Alla tal-permanenza għażel u ddeċieda li jgħix fit-tined magħna l-bnedmin. Ftit paġni wara, fil-ktieb tal-Eżodu, Alla jagħżel li jgħammar “fit-tinda tal-laqgħa” (Kap. 40), u fuq kollox, li jiġi u jgħix fostna permezz ta’ Ġesù Kristu. Interessanti dak li nitolbu fl-Anġelus: il-Verb sar bniedem/laħam u għammar fostna. Meta naqrawha bil-Grieg, il-kelma għal sar laħam (eskénosen) hija mnissla mill-kelma tinda (skenos): Ġesù waqqaf it-tinda tiegħu fostna. Allura, hawnhekk nilmħu l-oppost ta’ dak li pprova jagħmel il-bniedem f’Babel meta bena dak iż-Żigurrat: torri li hu xbieha tal-bniedem li dejjem irid ikollu kontroll f’ħajtu. Aħna nagħrfu li l-kontroll assolut ma jeżistix fil-ħajja. Aħna lanqas kapaċi nikkontrollaw jekk jinbidilx il-kulur ta’ xagħarna meta nikbru (xi ħaġa daqstant żgħira f’ġisimna), aħseb u ara tant ħwejjeġ ikbar u ’l barra minna. It-tagħlima f’dan kollu hi li l-ħajja tirrikjedi minna li ma niggranfaw ma’ xejn. Meta ngħammru f’tinda jiġifieri li ma jkollniex għeruq u li ma nibqgħux ikkakkmati ma’ post. Jasal iż-żmien li fih ikollna nċedu ftit mill-ħabel, inżarmaw t-tinda u narmaw f’post ieħor. Min-naħa l-oħra, Alla, li jagħżel li jiġi jgħammar fit-tinda, jurina r-rieda tiegħu li jimxi pass pass magħna f’ħajjitna. Dan iqawwilna qalbna.

 

F’dan kollu, f’dan il-vjaġġ tar-Randan, tajjeb li nistaqsu lilna nfusna x’qed iżommna kkakkmati mal-post li ninsabu fih bħalissa. X’qed iżżommna milli nikbru? X’permanenza qegħdin nagħtu lil ħajjitna?
Aħna liberi li bħal Abraham nibnu tinda jew qed inħabirku biex nibnu t-torri ta’ kontroll bħall-Babilonja?
Fejn nistgħu naslu?

Għad-destinazzjoni fiżika m’għandniex risposta. Iżda għal dik spiritwali għandna: Alla jrid ilaqqagħna magħna nfusna, u hemm niskopru l-identità vera tagħna u t’Alla, il-missier veru tal-ħniena.

 

Mulej Ġesù, inti għażilt li tterraq fit-toroq tal-Art Imqaddsa passi fiżiċi u konkreti f’din id-dinja. Għażilt li tkun wieħed bħalna f’kollox minbarra fid-dnub. Fik naraw Alla li jrid jidħol f’intimità mal-bniedem. Jinteressak tant minna li tiddeċiedi li tagħmel vjaġġ magħna. Filwaqt li nirrikonoxxu dan is-sabiħ u din il-grazzja, nitolbuk tibgħat l-Ispirtu Qaddis tiegħek biex ma naqtgħux qalbna u b’hekk niskopru s-sabiħ li ma nibqgħux imwaħħlin fil-ħajja. Inkomplu niskopru l-identità tagħna u, fuq kollox, lilek kif tassew inti. Ningħaqdu ma’ Santu Wistin li jgħid li qlubna ma jsibux mistrieħ jekk mhux fik. Tina l-grazzja li nibqgħu nfittxuk sabiex qlubna jibqgħu jistrieħu fik. Int biss tista’ tkun il-milja tal-qlub u l-ħajjiet tagħna.

 

Is-Sejħa

Dan l-artiklu hu t-tieni parti mis-serje Tug of War, riżorsa maħsuba għaż-żgħażagħ minn Malta Catholic Youth Network bil-kontribut ta’ Dr Joseph Ciappara.

 

X’kienet is-sejħa t’Abraham?

Kif irriflettejna, il-kmand li ltqajna miegħu s’issa hu biex Abram jitlaq minnu nnifsu. Tajjeb naraw ftit x’kellu jħalli Abram minn dar missieru. Meta nitkellmu fuq dan il-personaġġ nagħrfu li ma kellux deċiżjonijiet faċli quddiemu. Ma ninsewx li Abram telaq tqil bil-ġid minn fejn kien. Jissemmew l-imrieħel, in-nies kollha li kien hemm jaħdmu miegħu, martu, u n-neputi tiegħu.

X’jiġifieri “dar missieru”? Din mhijiex sempliċiment id-dar. Fl-Iskrittura tfisser ħafna iktar. Li ninfatmu mill-missier kultant nipperċepixxuha bħala kuntrarju għar-4 kmandament: “Weġġaħ ’il missierek u ’l ommok.” Fid-dinja Lhudija, il-bżonn ta’ rabta mad-dar tal-missier kien imperattiv, fis-sens li wieħed kien mistenni li jieħu ħsieb lill-ġenituri. Dan għaliex id-dar tal-missier kienet tirreferi għal dak kollu li wassalna biex inkunu dak li aħna llum. Aħna dak li aħna llum għax konna dak li konna lbieraħ. Madankollu, l-istedina t’Alla għall-bniedem hi li jinfatam mill-passat tiegħu. Mhux li ninsew il-passat, anzi hemm bżonn li nħarsu lejh u nitgħallmu minnu! Imma rridu wkoll ma nħallux il-passat jikkundizzjonana. Kif inħarsu lejn il-mod kif Abram telaq minn artu, tqil bil-ġid, naraw kif ir-rabtiet tiegħu minn dar missieru baqgħu hemm. Imtaqqal bil-ġid kollu f’eluf ta’ kilometri li vvjaġġa.

 

X’inhi d-destinazzjoni?

L-awtur ma jsemmix destinazzjoni. L-unika istruzzjoni minn Alla hi “lejn l-art li se nurik.” Destinazzjoni fiżika m’għandniex, imma d-destinazzjoni spiritwali l-awtur jagħtihielna mill-ewwel: lejk innifsek, kif diġà rriflettejna. Is-sejħa hija dejjem stedina. Imma wħud mid-drabi l-ħajja ġieli tlaqqagħna wkoll ma’ vjaġġi li jkollna niħduhom bilfors. F’din is-sejħa, li Abram aċċetta, kien hemm vjaġġi li kellu jieħu ta’ bilfors, fosthom meta iktar tard ġie kostrett li jinżel lejn l-Eġittu meta waqa’ l-ġuħ f’Kagħnan. Aħna wkoll għandna vjaġġi f’ħajjitna li wħud nistgħu nagħżluhom u oħrajn li huma bilfors. Ikunu xi jkunu l-vjaġġi, dejjem hemm l-opportunità li fihom niltaqgħu magħna nfusna, u Alla jużahom dawn iċ-ċirkustanzi, kif fil-verità għamel f’ħajjet Abram.

“We are birds in flight.” Kemm hija profonda din il-frażi għaliex tixhed li l-ħajja hija vjaġġ kontinwu. L-għasafar jekk jieqfu jferfru l-ġwienaħ, jaqgħu. L-istess aħna. L-istess Abram. Minkejja n-nuqqas t’għarfien tad-destinazzjoni, jibqa’ jtir mingħajr waqfien. B’mod interjuri, l-istess. Minkejja li forsi wħud minna bdew dan it-traġitt biex jiltaqgħu magħhom infushom, qatt ma nistgħu ngħidu li wasalna fid-destinazzjoni finali b’mod sħiħ.

 

Hemm lok għax-shortcuts?

Id-deżert lilna l-bnedmin iwaħħaxna u hu proprju tal-waħx għaliex ilaqqagħna mal-limitazzjonijiet tagħna. Jekk fid-deżert wieħed sempliċiment jilwi siequ, din tista’ tkun ta’ theddida għall-ħajja. Jekk forsi wħud minna jbatu b’xi ħaġa respiratorja jew xi ħwejjeġ oħra kroniċi, l-istess. Id-deżert żgur li se jesponina għal iktar tbatija. Id-deżert huwa wkoll il-post tal-estremi: minn 50 grad matul il-jum sal-ġlata li tilħaq tifforma wara n-nida u l-kesħa tal-lejl. X’ma jwaħħaxniex! L-istess kien jitwaħħax il-poplu Lhudi tant li wieħed mill-kantiċi fid-Dewteronomju jirreferi għalih bħala “art imwarrba … deżert waħxi u bla nies.” Madankollu, Alla jagħżel dan l-istess post bħala l-post tal-intimità tiegħu mal-poplu Lhudi. Fit-tieni kapitlu ta’ Ħosegħa, Alla jgħid: “Jiena se niġbidha, neħodha fid-deżert u lil qalbha nkellem.” L-awtur qed jirrappreżenta lill-poplu bħala tfajla, u Alla li jagħżel id-deżert bħala l-post li fih jinnamra mal-poplu tiegħu. Illum, Alla għadu jrid joħroġna miż-żoni ta’ kumdità f’ħajjitna fid-deżert biex hemmhekk ikellem lil qlubna.

Il-verb għal kelma (titkellem) bl-Ebrajk huwa dabar. Mill-għeruq ta’ dabar noħorġu l-kelma midbar, li tfisser deżert. Fuq l-istess kunċett, bil-Malti, mill-verb ittir, noħorġu n-nom mimmat mitjar (ajruport). Id-deżert, għaldaqstant huwa ekwivalenti għal mitkellem. Aħna fid-deżert ta’ ħajjitna, se nfittxu shortcuts? Interessanti li malli Abram ifittex toroq iqsar, jipperikola l-wegħdiet kollha li jagħmillu Alla f’ħajtu. Kif diġà ssemma, kien hemm mument f’Kagħnan li fih waqa’ l-ġuħ. Abram fid-deżert tan-Negev (iktar lejn in-Nofsinhar), jisma’ b’dan il-ġuħ u jiddeċiedi li jaħrab lejn l-Eġittu. Deċiżjoni li ttieħdet mingħajr ebda konsultazzjoni m’Alla. Jagħmel ta’ rasu jieħu triq alternattiva. X’jiġri? Kif jixref fuq il-fruntiera tal-Eġittu, jirrealizza li martu hija mara sabiħa ħafna fil-għajn u li probabbilment l-Eġizzjani kienu se jfittxu joqtluh biex jisirqu ’l martu. Għalhekk idur fuq martu u jgħidilha biex quddiem min se jiltaqgħu tgħid li hi oħtu u mhux martu. Ħa riskju mhux biss li jitlef lill-imħabba ta’ ħajtu, imma wkoll il-potenzjal tal-ulied li Alla kien qed iwiegħdu. Li kieku ma kienx għall-intervent t’Alla, Abram kien jitlef lil martu. Iktar tard fil-ġrajja, meta l-wild imwiegħed baqa’ ma ġiex, Saraj tagħżel triq alternattiva hi wkoll: tistieden lil żewġha jorqod ma’ Ħagar. Fl-għarfien li Ħagar kienet il-qaddejja ta’ Saraj, Saraj ippruvat tikkonvinċi ’l Abram li b’hekk l-ulied minn Ħagar ikunu tagħha mhux tal-omm naturali. Hawn diġà nilmħu l-kunċett tas-self tal-ġuf (surrogacy) li kienet realtà f’dawk iż-żminijiet. Abram għamel kif qaltlu Saraj u eventwalment din it-triq alternattiva kellha riperkussjonijiet kbar: qanqlet rivalità bejn il-wild ta’ Ħagar (Ismagħel) u l-wild li ġie iktar tard minn Saraj (Iżakk), u li mbagħad issarrfet f’mibegħda bejn żewġ popli.

 

Kif nistgħu nirrelataw ma’ din is-sejħa?

Deżert komuni li jwerwirna llum il-ġurnata huwa l-istorbju li jtarrax tas-skiet. Pereżempju, jekk ninqabdu fit-traffiku, faċilment ngħollu r-radju tal-karozza għaliex il-mumenti tas-skiet jiskomodawna. Is-skiet ilaqqagħna magħna nfusna. U apparti dan l-eżempju hemm ħafna iktar deżerti oħrajn. Jista’ jkun ix-xogħol li bih nipprova naħrab realtajiet oħrajn. Fihom, l-isfida hija li aħna nirbħu l-biżgħat tagħna, niltaqgħu magħna nfusna, u hemm niskopru dak li mhux neċessarjament jogħġobna fina nfusna: dak li nipperċepixxu bħala ikrah, forsi fil-karattru, fil-persuna, f’dak li jqanqal dwejjaq fina u li jwaqqagħna wiċċna l-art meta niltaqgħu ma’ ħaddieħor, fil-ħtija, eċċetra. Fid-deżert tal-ħajja, Alla jrid ikellem lil qlubna permezz ta’ dawn l-affarijiet. U allura r-riflessjoni tiġi hawn: se nkunu kapaċi niltaqgħu ma’ dawn l-aspetti ta’ ħajjitna u nitħabbu magħhom? Jekk nitħabbu magħhom — l-istedina t’Alla għalina — inkunu kapaċi naċċettaw lilna nfusna u nkomplu t-triq għall-maturità. Id-deżert li fih nippruvaw naħarbu l-insigurtajiet tagħna huwa l-post li fih Alla jixtieq ikun intimu magħna.

 

Missier Qaddis, għadna kif irriflettejna fuq id-deżerti fil-ħajja tagħna: dak li taf toffrilna l-ħajja, u wkoll dak li toffrilna inti għax tħobbna u għax tixtieq tlaqqagħna magħna nfusna. Fuq kollox, int tixtieq li f’dal-vjaġġ, li fih int tinnamra magħna, insiru nafu iktar min int: Alla ħanin, Alla li tħobb. Nitolbuk għall-grazzja biex ma nibżgħux naffrontaw id-deżert, u li meta fih niltaqgħu mal-aspetti inqas sbieħ fina u li jdejquna, tgħinna nixħtu l-ħarsa tal-imħabba tiegħek. Dik l-istess ħarsa ta’ mħabba li int xħitt fuq Pietru fl-iktar mument vulnerabbli tiegħu, anke meta ċaħdek. Tina l-grazzja li nħarsu bl-istess imħabba lejna nfusna sabiex nitħabbu ma’ dawk ir-realtajiet li nagħtuhom bis-sieq f’ħajjitna. Fihom nistgħu nikbru u fihom, għax nagħrfu d-dgħufijiet, nagħrfu l-ħtieġa tiegħek: is-sabiħ li int taġixxi f’ħajjitna. L-istess kif għamilt m’Abram. Fid-dgħufija tiegħu inti ħdimt u wassaltu għall-frott.

 

Vjaġġ

Din hija l-ewwel parti mis-serje Tug of War, riżorsa maħsuba għaż-żgħażagħ minn Malta Catholic Youth Network bil-kontribut ta’ Dr Joseph Ciappara.

 

Min hu Abraham?

Ir-rakkont tas-sejħa t’Abraham jibda proprju f’kapitlu 12 mill-Ġenesi, iżda kif jagħlaq kapitlu 11, l-awtur itina ftit kuntest ta’ min kien Abram u tal-familja tiegħu. Min jaf kemm-il darba smajna b’dan Abram! Probabbilment smajna li hu figura sinifikanti kemm fil-Ġudaiżmu, fil-Kristjaniżmu, kif ukoll fl-Iżlam. Tant hu hekk li dawn ir-reliġjonijiet insejħulhom ‘Abramiċi’. Abraham kien, għadu, u jibqa’ l-ewwel fost il-patrijarki, il-persuna magħżula minn Alla biex minnu jitnissel u jitwieled il-poplu Lhudi.

 

Kif nistgħu nirrelataw miegħu speċjalment f’dal-vjaġġ tar-Randan?

Meta nħarsu lejn l-ambjent familjari tiegħu, naraw kif dan il-personaġġ għandu ħafna x’jgħidilna u x’jgħallimna. Kapitlu 11 jgħidilna li Abram kien l-ikbar fost it-3 subien ta’ Teraħ. L-awtur jgħidilna li Ħaran, l-iżgħar fost is-subien, miet qabel missieru Teraħ. Għaldaqstant, nagħrfu li din il-familja diġà għaddiet minn telfa u li ċertament hija wkoll ħasda. Riflessjoni għalina minn dan kollu hi: liema huma dawk l-esperjenzi f’ħajjitna li jaħsduna u jpoġġulna saqajna mal-art? L-istess kapitlu jgħidilna wkoll li Saraj, il-mara t’Abram, kienet sterili u għalhekk ma setax ikollha tfal. Mill-ewwel għandna indikazzjoni li din il-familja għaddejja minn problemi fil-ħajja li attwalment jgħaddi minnhom kulħadd. F’dan kollu, Alla jogħġbu jagħżel minn din il-familja, minkejja dawn l-isfidi msemmija. L-awtur iżid li, wara l-mewt ta’ Ħaran, Teraħ jaqbad il-familja — lil Abram, Saraj, u Lot (it-tifel ta’ Ħaran) — u jitilqu f’post ieħor. Għaldaqstant, mistoqsija ġusta hi: Teraħ qed jipprova jaħrab minn din it-traġedja li ġratlu? Biss, wara ftit, l-awtur jerġa’ jipprovdilna dettall bl-istess isem tal-personaġġ li għadu kif miet: Ħaran. Jgħidilna li din il-familja marret f’post jismu Ħaran, u bdiet tgħix hemm. Forsi dan huwa mod sottili kif l-awtur sagru qed jgħidilna li Teraħ, minkejja li qed jipprova jaħrab mit-traġedja t’ibnu, qed jerġa’ jaffronta din it-traġedja li terġa’ tirritorna b’mod qawwi fil-ħajja ta’ kuljum tiegħu, tant li jieqaf f’post li jismu eżatt bħal ibnu l-maħbub li tilef. Għalhekk, riflessjoni oħra importanti hawn hi: X’inhuma dawk ir-realtajiet f’ħajjitna li qed naħarbu minnhom? Jekk mhux illum, għada hemm mnejn li nerġgħu nħabbtu wiċċna magħhom.

 

Minn fejn beda l-vjaġġ tas-sejħa?

Li nafu fiċ-ċert hu li f’punt partikulari f’ħajjet Abram, Alla intervjena. Madankollu, meta kien iż-żmien u fejn kien il-post, l-awtur ma jispeċifikax. Kapitlu 12 jibda: “U l-Mulej qal lil Abram, ‘Qum u itlaq minn artek, minn art twelidek, u minn dar missierek, lejn l-art li se nurik.’” Sejħa li letteralment tiġri bħal sajjetta fil-bnazzi. Hemm Rabbini li jgħidu li Abram kellu 40 sena meta Alla intervjena f’ħajtu; biss, l-awtur sagru ma jgħidilniex dwar dan. 40 sena m’għandniex niħduhom b’mod letterali. Meta jissemma n-numru 40 fl-Iskrittura nfissru l-kompletezza ta’ fażi ta’ ħajja. Għaldaqstant, l-40 sena attribwiti lil Abram mir-Rabbini huma l-mument meta Alla għarraf lil Abram biex jinqala’ minn fejn kien u jibda din il-mixja ta’ skoperta dwaru nnifsu u dwar Alla f’ħajtu. Wara dan, imbagħad, titwieled il-missjoni li minnu jitnissel il-poplu l-magħżul u li minnu tibda l-istorja tas-salvazzjoni.

 

X’nistgħu napplikaw għall-vjaġġi tagħna llum?

Is-sens ta’ Tug of War ma jidher imkien iktar qawwi daqskemm jidher f’Abraham. Aħna meta naqraw is-sejħa forsi nistħajlu li Alla qed isejjaħ lil Abram biex jitlaq minn fejn hu. Madankollu, apparti l-mixja fiżika tal-ħajja, hemm iktar minn hekk. Li kieku jkollna nittraduċuha għal-lingwa oriġinali — Lech Lecha — it-traduzzjoni proprja għandha tkun: itlaq lejk innifsek. U din hi proprju t-Tug of War. Kontradizzjoni. Hemm is-sejħa għal Abram biex joħroġ minn dak kollu li għamlu Abram sa dakinhar, miż-żoni ta’ kumdità li ħafna drabi aħna wkoll insibu ruħna fihom. Sejħa biex jitlaq minn dar missieru, u mill-art ta’ Ur (art fertili ħafna fil-Mesopotamja). L-awtur, biex iżid ma’ dan, jgħidilna li Abram telaq lejn id-deżert. Allura, il-personaġġ qed jinqala’ minn kumdità biex jidħol fi proċess ta’ tbatija: tbatija t’inċertezza u ta’ dak li mhuwiex magħruf. U din hi l-iktar ħaġa li tbeżża’ ’l-bniedem: dak li mhuwiex magħruf. Hawn nies li huma komdi fit-tbatija tagħhom, tant hu hekk li bl-Ingliż ngħiduha: “better the devil you know.” Għaliex? Dak li ma nafux iwaħħaxna, allura kultant naħsbu li aħjar nibqgħu fejn inkunu. Imma Alla jintervjeni u hawn tidħol it-tieni parti tas-sejħa — Lechalejk innifsek. U allura nagħrfu li l-vjaġġ mhuwiex biss fiżiku, imma wkoll spiritwali-interjuri. L-estern f’Tug of War mal-intern. U dan il-vjaġġ hu dak li jistedinna nagħmlu r-Randan:

  • Liema hi dik il-kumdità f’ħajjitna li Alla qed jistedinna biex ninqalgħu minnha?
    Tista’ tkun dipendenza imma tista’ wkoll tkun persuna, kif Abram kien dipendenti minn missieru, anke f’età matura. U missieru, daqstant ieħor, dipendenti fuqu. Ċertament dan huwa pass fid-dlam għalina lkoll, iżda li jlaqqagħna magħna nfusna u jippermettilna nikbru.

  • X’inhu dak il-pass fid-dlam li qed nibżgħu nieħdu u li mhux qed iħallina nikbru?
    L-ostaklu li mhux qed iħallina niltaqgħu magħna nfusna jostakolalna wkoll il-vjaġġ li niltaqgħu mal-veru Alla.

Missier Qaddis, nitolbuk tibgħat l-Ispirtu tiegħek fi qlubna u ddawlilna moħħna sabiex nagħrfu s-sejħiet li tagħmel f’ħajjitna. Nitolbuk iddawlilna r-realtajiet li qegħdin fid-dlam, li jġegħluna naħarbu, u li bihom inħossuna skomdi. Għinna naċċettaw dawn ir-realtajiet, niltaqgħu magħhom, u bihom nikbru. Fuq kollox, Mulej, nitolbuk tagħtina l-qawwa tal-Ispirtu tiegħek li jagħtina l-kuraġġ ninqalgħu mill-kumditajiet tagħna biex nibdew dan il-vjaġġ. Il-vjaġġ t’Abram kien flimkien miegħek: inti kont hemm ma’ kull pass li għamel f’ħajtu, kull pass fiżiku u spiritwali. Għalhekk nitolbuk biex dal-vjaġġ tar-Randan idaħħalna fina nfusna għaliex hemm niskopru l-identità sabiħa tiegħek.

 

Tug of War

Dan huwa sett ta’ riżorsi riflettivi għaż-żgħażagħ tul iż-żmien tar-Randan maħduma mill-uffiċċju tal-Malta Catholic Youth Network, bil-kontribut ta’ Dr Joseph Ciappara, lettur tal-lingwi bibliċi u t-Testment l-Antik. B’kontinwazzjoni mar-riżorsi tas-sena preċedenti — ERBGĦIN — din is-sena se nkunu qed nirriflettu fuq is-sejħa t’Abraham, li skont filosfu Lhudi mis-seklu 12, kellu 40 sena meta wasal biex għaraf ’il-Ħallieq tiegħu.

Kif se tosservaw, dawn is-sessjonijiet huma msejsa f’format ta’ mistoqsija u tweġiba. Dalwaqt, se tkunu tistgħu tisimgħu t-taħditiet sħaħ ma’ Dr Ciappara fuq YouTube u Spotify. Ħossukom liberi li temendaw il-format skont l-esiġenzi tal-gruppi tagħkom.

Filwaqt li nawgurawlkom żminijiet qaddisa u nwegħdukom talbna, nitolbukom tħossukom liberi li tagħmlu kuntatt magħna fuq [email protected] jew fuq is-siti soċjali tagħna.